เมนูนำทาง
Lateral_geniculate_nucleus
| ประเภท | ขนาด* | รายละเอียด | ตำแหน่ง | การตอบสนอง | |
| M - เซลล์ magnocellular | ใหญ่ | เซลล์รูปแท่ง ขาดไม่ได้ในการรับรู้การเคลื่อนไหว ความลึก และความแตกต่างของแสงสว่างอย่างละเอียด | ชั้น 1-2 | เร็วแต่ชั่วคราว | |
| P - เซลล์ parvocellular (หรือ parvicellular) | เล็ก | เซลล์รูปกรวย รับคลื่นแสงยาวและกลาง (สีแดงและสีเขียว) จำเป็นในการรับรู้สีและรูปร่างที่ละเอียด | ชั้น 3-4-5-6 | ช้า ๆ และชั่วคราว | |
| K - เซลล์ koniocellular (หรือ interlaminar) | เล็กมาก | เซลล์รูปกรวย รับคลื่นแสงแบบสั้น (สีน้ำเงิน) | ในระหว่างชั้น M และชั้น P |
(*) ขนาดของตัวเซลล์ เดนไดรต์ และลานรับสัญญาณ
แผนผังของ LGN ในไพรเมต ชั้น 1-2 อยู่ด้านล่าง และอยู่ต่อจากลำเส้นใยประสาทตา (optic tract) ที่มาจากเรตินาชั้น magnocellular, parvocellular, และ koniocellular ของ LGN รับสัญญาณจาก retinal ganglion cell[2] ที่มีชื่อคล้าย ๆ กันตามลำดับ
เซลล์ koniocellular มีหน้าที่และมีประสาทเคมีที่แตกต่างจากเซลล์ magnocellular และ parvocellular ทำหน้าที่เป็นวิถีประสาทที่ 3 ที่ส่งไปยังคอร์เทกซ์สายตาโดยส่งแอกซอนออกไปจากระหว่างชั้นของ LGN ที่เซลล์ M และเซลล์ P ส่งไปส่วนหน้าที่ของเซลล์ K ในการรับรู้ทางตายังไม่ชัดเจนแต่ว่า มีหลักฐานแสดงว่า เซลล์ K มีส่วนในการประสานข้อมูลเกี่ยวกับการรับรู้อากัปกิริยาของระบบรับความรู้สึกทางกาย กับข้อมูลจากการเห็นและอาจจะมีบทบาทเกี่ยวกับการรับรู้สี[9]
ส่วนทางสัญญาณด้านล่างและทางสัญญาณด้านหลัง (ในสมมุติฐานทางสัญญาณสองทาง) เชื่อกันมาก่อนว่า ได้รับใยประสาทจากเซลล์ P และเซลล์ M ตามลำดับโดยมาก แต่ว่า หลักฐานที่รวบรวมขึ้นใหม่ ๆ กลับแสดงว่า ทางสัญญาณทั้งสองอาจจะได้รับใยประสาทแบบผสมผสานกัน[10]
วิถีประสาทจากเรตินาไปยังเปลือกสมองที่สำคัญอีกวิถีหนึ่งก็คือ วิถี tectopulvinar ซึ่งส่งสัญญาณจากเรตินา ผ่าน superior colliculus และนิวเคลียส pulvinar ในทาลามัส ไปยังคอร์เทกซ์กลีบข้างส่วนหลัง (posterior parietal cortex) และเขตสายตา MT
เมนูนำทาง
Lateral_geniculate_nucleusใกล้เคียง
แหล่งที่มา
WikiPedia: Lateral_geniculate_nucleus